Merhaba

Düşündüm, gökyüzüne bakarken. Zamanı geri getirebilmek mümkün olsa, yaşamda mümkün olmayan tek şey. Hadi oldu diyelim, geri getirebildik, bizler aynı mıyız?

Her birey kendi sürecinden, yeni bir ben doğuruyor. Hatta benler. Kimi sağlıklı tarafta, yeni masallar üretirken, kimisi de geçmişin takıntılarıyla boğuşuyor.

Bazı şeylerin bu nedenle tekrarı yoktur, hayatta…

Her şey zamanında güzel…

Yerinde edilmiş söz, yerinde edilmiş davranış, kocaman yürek dolusu anlayış.

Farkındaysan, geçmişe veda edeli çok zaman olmuş.

“Mesela“, dediğinde örnek vermek istediğinde, yaşamında geçmişten yarım kalan ne var? Ya da neler var?

Birkaç dakika sessizlikten sonra, “Belki de yarım kalmamış” cevabını veriyorsun, kendine. O kadardır, her durum ve kişi alman gereken dersi vermiştir.

İnsanlar hazla yaşarlar unutma! Bir şey hoşlarına gittiğinde tekrarını arzu ederler.

Bunun tam terside mümkün hayatta.

Gandhi’nin dediği gibi,“Güç fiziki kapasiteden değil, boyun eğmeyen iradeden gelir.”

Akıl ne boyuttaysa, yaşanacak olaylarda o boyuttadır. Geçmişten ders alarak, şimdiki usla geleceği yaratabilirsin iradenle.

Şöyle, hele de deniz kenarındaysan , maviye, ileriye doğru baktığında, kendine inanarak, yürüyeceğin daha çok zorlu yolun, yolların olduğunu görürsün.

Geri dönüp, silip tekrar başlayamazsın. Yapabileceğin tek şey, şimdiyi milat kılmak.

Bu gece, yaşamdan, öğrenilenler ışığında düşünceler, kelimelere döküldü. Hem sana hem de bana.

Yeni güne ve getireceği armağanları toplayabilmek için, dinlenmeye ihtiyaç var.

Hayatından geçenlere de söylenecek tek şey “teşekkürler“.

Yanındakilere iyi bak. En değerli şey onlar.

Bazen bir insan yüzü ya da evrenin mesajı, yazma sebebi olabilir bu hayatta…

Sevgiyle okuyunuz…