Kendini Bilmek İçin Kitap!

Merhaba

Sabahın erken saatlerinde, keyifli bir gün doğumuyla, yeni güne uyanarak, bastonla, yolculuk terapisine başladık.

Doğayı, yeni açmış pembe begonvilleri, maviyi, gökyüzünü, ayna görevini üslenen denizi, yolu, insanları seyrederken, “ruha” deydim.

9 Eylül Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi, Tıbbi Onkoloji bölümünde 2018 yılından beri doktorum olan Prof.Dr. Aziz Karaoğlu‘na kontroller için gelmiştim. Kanser ilacımın rapor süresinin yenilenme zamanı da gelmişti. Sağlık Bakanlığı‘na onay için yazı yazılmalıydı. Bu zorlu dönemde Hocam her zaman olduğu gibi yine görevinin başındaydı. Kendisine teşekkür ederim…

Pandemi kurallarına uygun bekleme salonu koltuğunda sıramı beklerken, yanıma bir kadın gelip oturdu. “Okuma, yazma bilmiyorum. Sıram gelince, nasıl anlayacağım?”dedi. Daha önce hastaneye geldiğinde, yanındakilere rica etmiş, terslemişler. Ayhan ablanın önceki tecrübesi, sonraya referans olmuş.

Bugün onun kaygısı son buldu. Aziz Hocanın ekranında sorun olduğu için, hastalarını bölüm sekreteri okuyarak çağırdı. “Ayhan abla evren senin için çalışıyor “dedim.

Bu durum içimde, zihnimde birçok ışık yaktı. Onları sizlerle paylaşmadan önce, Ayhan ablayla ilgili vermem gereken önemli bir detay daha var.

Ayhan abla telefonunu çıkarıp, “Rehbere bak” dedi. Kişiler numara ile kaydedilmişti. Her kişiye kendince bir numara vermiş. Tüm numaralar aklında. Bana dönüp, “Mesela sana 1 rakamını verip kaydetsem, asla seni unutmam”dedi.

Ayhan abladan bugün çok şey öğrendim. Okuryazarlığı yok, büyük bir yaşam tecrübesi var. Kendince akılcı yöntemler bulmuş. Tek başına çocuklarını büyütmüş. 5 yıldır kolon kanseri ile mücadele ediyor. Şeker hastalığı, gözüne vurmuş. Tedavi olmuş. Kaza geçirmiş, koluna platin takılmış. Biyonik, 60 yaşında, kendi işini kendi halleden, harika bir kadın. Akciğer filmiyle, diğer sonuçları okuması için, Aziz Hocaya gelmiş.

Ayhan abla, güzel gözlerin ışıl ışıldı. Enerjin muhteşemdi. Binlerce kez maşallah…. Güzel yüreğinden gelen paylaşımlar için teşekkür ederim. Seni tanımak beni çok mutlu etti.

Benim kontrolüme gelecek olursak, Onkoloji hastalarının kan verdiği bölüm değişmiş. Pandemi nedeniyle, Getat (Geleneksel ve tamamlayıcı tıp) bölümünde, siteril bir ortam sağlanmış.

Hastanede tüm işlemlerim bittikten sonra, kahve keyfi çok güzel geldi. Yaşamı dinledim…

Eve dönüş yolunda ise Ayşe ablayı tanıdım. Hikayesini yarına aktarmak istiyorum.

Okuryazar olmayan kadınlarımızın günüydü buluşma. Sohbet esnasında gelen mesajları tek tek topladım. Yarına hepsini paylaşmak üzere.

Sağlıkla ve sevgiyle kalın.