Öyleyse biliniz ki kalp cilâlanmış parlak bir aynadır; hiçbir zaman pas tutmaz. Ancak bir gün bile kendi haline bırakılırsa o zaman paslanır. Nitekim Peygamber aleyhisselam şöyle buyurmaktadır: “Hiç kuşkusuz kalpler de tıpkı demirin paslandığı gibi paslanırlar. Bu hadisin devamında şöyle buyuruyor: “Muhakkak ki kalbin cilası, Allah’ı zikretmek ve Kur’an’ı tilavet etmektir, okumaktır. ” Fakat bu, onun yani Kur’an’ın zikrü’l-hakîm olmasından dolayıdır. Buradaki pastan maksat kalbin üzerinde hurma renginde bir şeyin oluşması değildir; fakat eğer kalp Allah’ın ilminden bedel olarak sebepler ilmine bağlanırsa ve Allah’tan başka şeylerle meşgul olursa, işte kalbin Allah’tan başkasına bağlanması kalbin üzerinde meydana gelen bir paslanmadır. Çünkü böyle bir bağlanma ve meşguliyet o kalp üzerinde Hakk’ın tecelli etmesine engel olur .

İBN ARABİ

1. Yaratıcı enerjimi nasıl kullanıyorum?
2. İçsel yeteneklerimi nasıl ifade ediyorum?

Kendini bilmek, yani hakiki şifa, bilgi ile olur… Çünkü; Gökyüzündeki ve yeryüzündeki en büyük şifacı, bilgi enerjisidir… Hiçbir şifa, şuurlara aktarılacak hakiki bilginin meydana getireceği yüksek kuvvetten daha kuvvetli değildir…

Sadıklar Planı

Benden daha bilgece felsefeyle uğraşan birçok insan gördüm, ama felsefeleri sanki kendilerine yabancı gibiydi. Herkesten daha bilge olmak istediklerinden, evrenin işleyiş düzenini, gözlerine ilişiveren herhangi bir makineyi sırf meraktan inceleyen biri gibi inceliyorlardı. İnsan doğasını bilgiççe konuşabilmek için inceliyorlardı, kendilerini tanımak İçin değil; çalışmalarının amacı başkalarını eğitmekti, kendi içlerini aydınlatmak değil. İçlerinden çoğu bir kitap yazmak istiyordu, kitap nasıl olursa olsundu, yeter ki kabul görsündü. Kitapları yazılıp basıldığında onu başkalarına kabul ettirmek ve kitap saldırıya uğradığında çürütülmesin diye doğru mu, yanlış mı olduğuna bakmadan onu savunmak dışında kitabın içeriğiyle ilgilenmiyorlardı. Bana gelince, öğrenmeyi istediğimde bu kendimi bilmek içindi başkalarına öğretmek için değil; başkalarını eğitmeden önce insanın kendisi için öğrenmesi gerektiğine her zaman inandım.

Jean Jacques Rousseau