Kendini Bilmek İçin Kitap!

Merhaba

Nasıl delirdim bilmek ister misiniz?

Aynen söyle oldu: Tanrıların çoğu daha doğmadan çok uzun zaman önce bir gün, derin bir uykudan uyandım ve gördüm ki sahip olduğum tüm maskeler – yedi yaşamım boyunca edindiğim ve biçimlendirdiğim yedi maskem- çalınmış… İlk defa maskem olmadan, “Hırsızlar,! Kahrolsun hırsızlar!” diye bağıra bağıra kalabalıkların içine karıştım.

Herkes benimle alay etti; erkekler ve kadınlar… Bazıları da benden korkup evlerine kapandılar.

Pazar yerine ulaştığımda, saf bir delikanlı, çatıya çıkmış; “Deli var!” diye bağırıyordu. Onun olduğu yere doğru başımı kaldırdığımda, güneş ilk defa maskesiz suratımı öptü, ruhum güneşin ılık dokunuşlarında haz buldu, aşk buldu ve bir daha maske takmak istemedim. Sonra büyük bir teslimiyet içinde güneşe doğru haykırdım; “Kutsa, maskelerimi benden çalan o hırsızları affet ve kutsa!”

İşte delirme hikayem bu. Böyle delirdim ben.

Özgürlüğü ve huzuru duyumsadım deliliğimde. Kimseye mecbur olmamanın, belki biraz da yalnızlığın özgürlüğüyle anlaşılmanın huzuru… Biz delileri anlayanlar, içimizdeki bir şeylere sahip olmak isterler. Bunun için iyidir anlaşılmamak, kimse egemenlik ilan edemez üzerinizde.

Ama yine de, şunu biliyorum ki huzurluyum diye saçma bir gururlanma içine girmemeliyim. Ne de olsa, hapishanede bir hırsız, başka bir hırsızın koruması altındadır…

İnsan nasıl meczup olur?

Cibran’a göre herkes kadim gerçeklerin bilinciyle doğar. Gerçek yüzlerini gizleyen toplumun içinde bu bilgiyi unutur, arayışından vazgeçer. Ta ki bir gün uykusundan uyanana ve her şeyi olduğu gibi görene kadar. Ancak bu özgürlüğün bedeli meczup olarak görülmesi ve toplumun dışına itilmesidir.

Halil Cibran, birçok ermiş ve peygamber yetiştirmiş toprakta, 1883 yılında Lübnan’da doğdu. Felsefe yazarı, romancı, mistik, şair ve ressamdır. Resimlerinin bazıları günümüzde dünyanın birçok şehrinde sergilenmektedir.

Deli, okumayanlara tavsiye, okuyanlara bilgiyi hatırlatma amaçlı.

Yazarlar sizi okumaya davet ediyor.

Sevgiyle, okuyunuz…