Merhaba

Damardan aldığım yüksek doz kanser ilacıyla  kemoterapi sürecine “Kendi Kendine Psikanaliz,” adlı eser eşlik ediyordu. Karen Horney’le yürüyüşe başladım. Dış mekanda gökyüzünün sesi. Ve yağmur, yine yalnız bırakmıyordu. Elimde kitabım kulağımda radyovoyage şifalanmaya başladım…

İnsan ve Nevroz : Karen Horney’e göre nevroz, nevrotik bireylerde kişiler arası ilişkileri kontrol etme ve başa çıkma çabalarının sonucunda meydana gelir Bu tür stratejiler sıradan insanlarda da nevrotik insanlarda da çabalar olmasına rağmen nevrotik tipler bu stratejilerden kendilerine yakın olanı hayat boyu ve her alanda fazlasıyla kullanırlar. Horney’e (1991) göre, sağlıklı çabalarla nevrotik itkiler arasındaki temel fark, bunları güdülendiren güçlerde yatmaktadır. Sağlıklı çabalar, var olan potansiyelleri geliştirmeye yönelik, insanlarda yapısal olan bir eğilimden kaynaklanmaktadır.

Freud’a göre çatışma evrenseldir ve çözülemezken Karen’a göre çatışma ortaya çıkarılırsa çözülmesi mümkündür.

Çatışmalarda nevrozlar sıklıkla görülür ama nevrotikler bu çatışmaları reddederler. Bu çatışmaları anlamak için çatışmaların bazı belirtileri gözlemlenir. Bu gözlemlenen belirtiler de yorgunluk ve tutarsızlıktır. Bu belirtiler sağlıklı bir insanda da görülebilir fakat nevrotiklerde sıkça ve yüksek düzeyde gözlemlenir.

Gerçek İdeal Benlik; İdeal benlik nevrotik insan için kendi gerçek kimliklerini sakladıkları bir maskedir. Bu nevrotikler kendi içlerindeki çatışmaların farkında değildirler. Nevrotikler ideal benliklerinin etkisiyle kendilerini olduklarından daha üstün görürler (Schultz, 2007, böl. 14).^[2] Çeşitli yönleriyle kendini idealleştirme Horney’in kapsamlı nevrotik çözüm dediği şeydir. Yani sadece belli bir çatışmanın çözümü değil aynı zamanda örtülü olarak ortaya çıkan ihtiyaçların tamamını doyurmayı da vadeden bir çözümdür. Kendini idealleştirme kişinin sonraki gelişimi üzerinde mutlaka çok geniş kapsamlı bir etki yaratacaktır

Karen Horney’e göre psikanalitik terapinin birçok tanımlama yolu bulunur. Bu terapiler her ne olursa olsun insanın gelişiminin ilerlediği yanlış yolu iyileştiremez fakat gelişimin daha yapıcı yola girmesi için güçlüklerin yenilmesi konusunda yardımcı olabilir. 

Alman kökenli Amerikalı psikanalist. Neo-Freudyen bir ekol olan “ego psikolojisinin” temsilcisi olan Karen Horney, Kendi Kendine Psikanaliz, eserde şöyle yazıyordu;

İnsan kendini tanıyabilir mi? Ya da başkalarını? Ya da tanımalı mı? Peki kendini tanımak nedir? Tanınacak olan “Kendi” nedir? İnsanın bir birey olarak ortaya çıkmasıyla, yani “kendini” doğadan ve başka her şeyden, herkesten ayrı bir bütünlük olarak algılamaya başlamasıyla birlikte zihinleri kurcalamaya başlayan bu türden sorular, şimdi bile gizemini, heyecan verici sürükleyiciliğini koruyor.

Bu ilginç çalışmada Karen Horney sorunun felsefi yanına ek olarak teknik yanını da ele almış, çağdaş psikanalitik yardımıyla kişinin kendini tanımasının mümkün ve arzu edilir olduğunu örnekleriyle göstermeye çalışmıştır. Bu kitabın, kendi kişisel gelişimi doğrultusunda çaba harcayan herkes için, öngördüğü, alçakgönüllü, ama bir o kadar da etkili teknikle yararlı bir klavuz ve başvuru kaynağı olacağı muhakkak.

Felsefe kitapları, özellikle Emerson’un, Nietzshe’nin ve Schopenhauer’ın yazıları, bunları açık bir kafayla okuyanlara, yaşama sanatı üzerine yazılan kitaplardan birkaçının yapacağı gibi psikolojik hazinelerin kapılarını aralayacaktır. Shakespeare, Balzac, Dostoyevski, Ibsen ve diğerleri tükenmez psikolojik bilgi kaynaklarıdır. Ve elbetteki çevremizdeki dünyanın gözlenmesinden de en az yukarıdakiler kadar çok şey öğrenilebilir.

Kendi Kendine Psikanaliz, okumayanlara tavsiye, okuyanlara bilgiyi hatırlatma amaçlı.

Yazarlar okumaya davet ediyor.

Sevgiyle okuyunuz…