Kendini Bilmek İçin Kitap!

Merhaba

“İnsan düşlerinin öldüğü gün ölür” der Yaşar Kemal. İkinci Dünya savaşıyla Zweig yıkılmıştı. Zweig nedeni hayalleri öldükten sonra 2 yıl daha yaşamıştı. Onun hassas kalbi iki dünya savaşının yıkımını kaldıramamıştı.

Stefan Zweig de “Kendileriyle Savaşlar” dan değil miydi?

Yaşadıklarını hikayelerine aktarma gayretinde olan hümanist yazar. Bildiğimiz kadarıyla, hayatını intiharla sonlandırmıştı.

Avusturyalı romancı, oyun yazarı, gazeteci ve biyografi yazarı. Roman, öykü, tiyatro, deneme, şiir, seyahat, anı türlerinde yirmiden fazla eser vermiştir. Biyografi ustası olarak tanınır. 1920´li ve 1930’lu yıllarda Alman dilinin en çok okunan yazarları arasında olan Zweig´in kitapları milyonlarca baskıya ulaşmış ve elliyi aşkın dile tercüme edilmiştir. 1933´te eserleri Naziler tarafından yakıldı. Bu olaydan sonra ülkesini terk eden Zweig, 1941´de Brezilya´ya yerleşti. Ve orada öldü.

Düşün ve sanat dünyasının önemli isimlerini canlandırmaya çalışıldığı Dünya Fikir Mimarları dizisinin üçüncü cildi olan bu kitap, daha önceki iki cildin hem karşıtı hem de tamamlayıcısıdır. “Kendileriyle Savaşanlar”da içlerindeki şeytani güçler tarafından sürüklenen Hölderlin, Kleist ve Nietzsche hem kendilerini hem de gerçek dünyayı aşarak sonsuzluğa açılan üç trajik doğanın üç ayrı varlık biçimidir. “Üç Büyük Usta”da Balzac, Dickens ve Dostoyevski ise epik dünyanın yaratıcıları olarak romanlarında, dünyanın var olan gerçekliğinin yanına ikinci bir gerçekliği koymuşlardır.

Şeytani ; Sözcük, antik dönemin mitsel-dinsel temel anlayışından yola çıkıp, birçok anlam ve yorumdan geçerek günümüze kadar geldi; öyle ki artık onu kişisel bir yoruma tabi tutmak gerekli oldu. Şeytani demekle kast ettiğim şey, her insanın temelinde ve özünde yatan o doğuştan gelen huzursuzluktur ve bu huzursuzluk onu kendinden çıkarır, onu kendinden alıp sonsuza, asıl olana sürükler, sanki doğa her bir ruhta, o ilk kaosun dışa vurulmamış, tedirgin eden parçasını bırakmıştır.

Goethe, “kumanda edilirse” ben”kontrol edilemez olanı” şekillendirici zihne dönüştürebilirse ortaya yüksek, şeytani olanınkinden kesinlikle daha düşük olmayan bir sanat çıkar.

Zweig, Hölderlin, Kleist, Nietzsche‘in hayatı, Goethe ile karşılaştırıyordu.

İlerleyen satırlarda Stefan Zweig yazarların durumunu toparlar ve aşağıdaki cümleyi kullanır.

“Edebi bir şey yaratan hastalık artık hastalık değildir, bilakis fazlasıyla sağlıklı, en sağlıklı olmanın bir biçimidir.”

Holder şairin uyanışı şöyle açıklar.

Şairi, diğerlerinde olduğu gibi üzüntüden, miskin bir can sıkıntısından yaratmamıştır Tanrı- Schiller’de her zaman sanatın herhangi bir yüce “oyun” olduğu fikri hakimdir, bilakis bir gereklilikten dolayı yaratmıştır ; O şairsiz olmaz, yani tanrısal olan, ancak şairin aracılığıyla olur.

Tanrılar oyun olsun diye göndermez şairi, tersine gereklilikten gönderir; Ona ihtiyaçları vardır, o “akan sözlerin” elçisine.

Hölderlin, neredeyse mantık dışı kişiliğin, entellektüel olmayan kişiliğin tipik örneğidir, genellikle muazzam bir şekilde, dehanın herhangi yerinden bir yıldırım gibi çakıp gelen düşünceleri kesinlikle eşleşme yetisinden yoksun, o büyüleyici kaosları her türlü bağa ve eklenmeye karşıdır.” Eğitimli Ruh” hakkında şöyle der:

Sadece tomurcuklananı tanırım ben,

Ne düşündüğünü tanımam ben.

Tanrılar onun hiçbir şeyi tamamlamasına izin vermezler. Ama onun bizzat tamamlanmış olmasına izin vermişlerdir.

Derinliği anlayacağınızı düşünüyorum…

Kendileriyle Savaşanlar, zevkle okuyacağınız, okurken ünlü düşünürlerin yaşamlarına, sanata, yaratıcılığa farklı bir bakış açısıyla yaklaşacaksınız. Okumayanlara tavsiye, okuyanlara bilgiyi hatırlatma amaçlı.

Yazarlar sizi okumaya davet ediyor.

Sevgiyle okuyunuz…