
Komutan ve düşünür olarak ünlenen Sun Zi’nin Savaş Sanatı adlı eseri insanlık tarihinin en eski ve en fazla araştırılan ve tartışılan strateji eseridir. Bütün dünyada sadece askerlik alanında değil, iş idaresi ve kişisel gelişim gibi pek çok alanda da bir strateji klasiği olarak kabul görmüştür.
“Metot ve Disiplin ile; ordunun uygun alt bölümlerinin düzenlenmesi, subaylar arasından rütbelerin sınıflandırılması, orduyu destekleyen ikmal yollarının bakımı ve askerî harcamaların kontrolü anlaşılır. “
— Sun Tzu
Merhaba
Büyük Çinli yazar Tao-te Ching’in felsefi ve siyasal düşüncelerini aktardığı Savaş Sanatı genellikle gölgede kalmış, yarı- efsanevî bir yazara yakıştırılan bir aforizmalar topluluğu olması ile büyük bir Taocu klasiktir. Bu durum Savaş Sanatı için de geçerli olabilir. Her iki klasik eserde eserin bütünü içerisinde farklı şekillerde tekrar tekrar ele alınan temaların genel örneğini paylaşırlar,
Sun Tzu’nun Savaş Sanatı adlı ilk kitabı, stratejinin önemine ayrılmıştır. “Önderler bir şeyler yapmaya kalkıştıklarında öncelikle planlama yaparlar” Askerî harekatlar bakımından Savaş Sanatı her türlü eyleme girişmeden önce değerlendirilmesi gereken beş noktaya dikkat çeker: Yol, hava koşulları, arazi, askeri önderlik ve disiplin.
Bu anlamda Yol (Tao) sivil önderliğe, daha doğrusu politik önderlikle halk arasındaki ilişkilere ilişkindir. Savaş kuramcısı Sun Tzu da Yol’un “halkı önderlerle aynı hedefleri paylaşma a yönelttiğini” söyler.
Savaş Sanatı’nda askerî önderliğin değerlendirilmesine sunulan kriterler, Konfiiçyüs inancında ve Ortaçağ Taocu felsefede sıkça ele alınan geleneksel erdemlerdir: Zeka, güvenilirlik, humanistlik, cesaret ve kararlılık. Büyük Chan (Zen) Budisti Fushan’a şöyle söylemektedir; “Zekadan yoksun insanlık ekip biçmediğin tarlaya sahip olmak gibidir. Cesaretten yoksun bir zekâ, fidana sahip olup ta onları dikmemeye benzer. İnsanlıktan yoksun bir cesaret, ekin ekmeden hasat almayı bilmek gibidir. Güvenilirlik ve kararlılık, birliklerinin öndere bağlılığını ve itaatini artırır.
Beşinci konu olan, disiplin, örgütsel tutarlılık ve etkinliği ele alır. Disiplin, askerî önderlerde onca aranan güvenilirlik ve kararlılık erdemlerine bağlıdır; çünkü ödül ve ceza mekanizmalarına başvurur. Savaşçıların adil ve tarafsız olduğunu kabul edecekleri açık bir ödül ve ceza sisteminin kurulmasına vurgu yapılır.
Bu beş değerlendirmenin hemen ardından Savaş Sanatında hilenin önemi vurgulanır: “Askeri harekatta hile gereklidir. Yeterliyken yetersizmiş gibi ol. Etkinden etkin değilmiş gibi ol.” Tao-te Ching’in dediği gibi, “Çok hünerli olan, beceriksizmiş gibi durur.” Etkili bir zafer için son derece önemli olan şaşırtmakta unsuru, başkaları tarafından bilinmeden başkalarını bilmeye bağlıdır; gizlilik ve yanlış yönlendirme sanatı sayılır.
Savaş Sanatı strateji üzerine yazılmış en eski ve en iyi çalışmalardan biridir ve askerî konularda ve ötesinde tarih boyunca çok büyük etkisi olmuştur. 20. yüzyılın sonlarından itibaren ekonomi ve iş dünyasında da kullanılmaktadır.
Savaş Sanatı, okumayanlara tavsiye, okuyanlara bilgiyi hatırlatma amaçlı.
Yazarlar sizi okumaya davet ediyor.
Sevgiyle okuyunuz…
Bir Cevap Yazın