Merhaba

Zweig’ın menkıbelerinde hikaye edilen kişiler Tanrı’yı ve kendilerini ararken hayatlarının anlamını bulacaklarına dair umutlarını her daim korurlar.

Kitaptaki üç öyküde de insanlar huzuru barışı Tanrı’yı ve kendilerini arıyorlar. Üç öyküde de barış özlemini dile getiren yazar, savaşın, şiddettin, gücün ve öldürmenin acımasızlığına vurgu yapıyor.

Zweig hikayelerinde hoşgörü ve merhamet konusunu işliyor.

Kitaptan aktarmak istediğim üç güzel hikayeden biri ise ;

Üçüncü güvercinin hikayesi,

Üçüncü güvercinin yolculuğu ve kaderi şöyle gerçekleşmiş;

Barışı bulmak için dünyamızın üzerinde uçup durmuş, fakat ne tarafa doğru uçtuysa sadece yıldırımları ve insanların şimşeklerini görmüş, dünyanın her yerinde savaş varmış. Bir zamanlar sular altında kaldığı gibi kan ve ateş denizi altında kalmış yeryüzü, tufan geri gelmiş; güvercin dinleneceği bir yer bulmak İçin tüm ülkelerin üzerinden, içinden uçmuş, sonra Nuh’a geri dönmek ona zeytin yaprağını götürüp müjdeyi vermek istemiş. Fakat o günlerde zeytin yaprağını da hiçbir yerde bulamamış, felaket tufanı gittikçe daha da yükselmiş ve insanlığın üzerine çökmüş, gitgide daha da yayılmış yangın. Ne yazık ki bugün bile hala dinlenecek bir yer bulamadı güvercin . İnsanlık da barışı bulamadı hala; fakat güvercin aradığını bulamadan evine dönemez, bulamayınca da sonsuza kadar dinlenemez.

Tıpkı binlerce yıl öncesinden olduğu gibi dünya, birinin elini uzatıp ” imtihan yeterli” demesini bekler ısrarla ve sabırla…

Sevdiğim, okumaktan mutlu olduğum, yazma teknikleri konusunda çok şey öğrendiğim, usta yazardan Rahel Tanrı’yla Hesaplaşıyor, okumayanlara tavsiye, okuyanlara bilgiyi hatırlatma amaçlı.

Yazarlar sizi okumaya davet ediyor.

Sevgiyle okuyunuz…